Oto „wykonało się”. Pan Jezus spoczął w grobie. Kościół trwa w żałobie powstrzymując się od sprawowania mszy świętej. Wierni trwają przy grobie oczekując zmartwychwstania. Dziś Wielka Sobota. Jakie są jej zwyczaje?
Grób Pański
Od końca Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek Kościół trwa przy Grobie Pańskim adorując Pana w Najświętszym Sakramencie. Wszystko to, co dzieje się ma swoje głębokie i wzniosłe znaczenie, gdyż stanowi element przygotowania do uroczystości zmartwychwstania.
Zwyczaj budowania w Wielkim Tygodniu tak zwanego Grobu Pańskiego sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Początkowo zamiast Najświętszego Sakramentu (tak dzieje się także i teraz np. we Włoszech) składano krzyż, który był używany podczas adoracji w Wielki Piątek.
„Już się spełnia wieczne słowo,
Pieśni, co ją Dawid śpiewa.
Głośną na świat cały mową,
Oto Bóg królował z drzewa.”
„Święconka”
Jednym z najbardziej znanych wielkanocnych zwyczajów jest przynoszenie do kościoła koszyczków z pokarmami, zwanymi popularnie „święconką”, „święconym” albo „poświęconem”.
Zwyczaj błogosławieństwa pokarmów zagościł w Polsce na przełomie XIII i XIV wieku.
Przynoszone w wiklinowym koszyczku pokarmy mają swoją symbolikę. I tak: jajka symbolizują rodzące się nowe życie, baranek (cukrowy, maślany czy też czekoladowy) symbolizuje Chrystusa Pana, sól jest nawiązaniem do słów „wy jesteście solą ziemi”, ma za zadanie chronić od zepsucia. Wśród innych pokarmów częstokroć można spotkać m.in. chleb, chrzan, miód czy wędlinę.
Nie zapomnijmy!
W przedświątecznej gonitwie często zapominamy o Bogu. Ważniejszym staje się sprzątanie, zakupy na śniadanie wielkanocne czy przygotowanie pięknego koszyczka wielkanocnego. Przychodząc do kościoła w Wielką Sobotę nie poświęcamy kilku chwil na adorację Najświętszego Sakramentu.
Trwamy teraz w najważniejszych chwilach Świętego Triduum Paschalnego. Niech czas zbawczej Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pana będzie dla nas wszystkich czasem powrotu do źródeł wiary.