Nasza wspólnota seminaryjna ma w zwyczaju w każdym miesiącu przeżywać tzw. dzień skupienia. Służy on chwilowemu zatrzymaniu, odejściu od nieustannego biegu wśród wielu zajęć, które podejmujemy i pogłębionej refleksji dzięki przedłużonemu przebywaniu sam na sam z Jezusem.
Taki dzień skupienia przeżywaliśmy w sobotę 23 stycznia 2021 roku, tuż przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej, a przewodnikiem w naszych rozważaniach był ksiądz Tomasz Kostecki z diecezji siedleckiej, który w ciągu 20 lat swojego kapłaństwa przez 2 lata pełnił funkcję prefekta seminarium w Siedlcach.
Swoje konferencje ks. Tomasz oparł na dwóch biblijnych postaciach – na celniku Zacheuszu oraz królu Dawidzie. Stwierdził: „być może Zacheusz słyszał od ludzi, że Jezus nie przyszedł powołać sprawiedliwych, ale grzeszników, a to rozbudziło w nim nadzieję”. Wskazał, że jako przyszli kapłani mamy zadanie – budzić w człowieku takim jak ten zwierzchnik celników nadzieję. Musimy też zadawać sobie pytanie: czy tak jak Zacheusz chcę zobaczyć Jezusa KONIECZNIE? Ksiądz Kostecki spostrzegł też, że tak jak jest życie Boże oraz życie nie-Boże, tak samo może być z kapłaństwem.
Z kolei wychodząc od historii grzechu króla Dawida przedstawił nam bardzo pomocną hierarchię podejmowania czynności:
- To, co obowiązkowe,
- To, co pożyteczne,
- To, co przyjemne.
Jednocześnie zwrócił uwagę, że możemy zajmować się wieloma różnymi sprawami, ale nie robić dokładnie tego, co do nas należy. We wspomnianym fragmencie Pisma znamienne jest to, że nie ma mowy o Bogu – problemy zaczynają się tam, gdzie człowiek odchodzi od Boga.
W rozważaniach księdza Kosteckiego nie zabrakło również dawki humoru. Zapewnił nas, że oblicza Kościoła nie zmienimy poprzez ciągłe reformy, tylko przez osobisty powrót do Ewangelii. Jako przygotowujący się do kapłaństwa mamy być przede wszystkim specjalistami w dziedzinie Boga, a nie przeróżnych światowych, choć nieraz ciekawych rzeczy.
