Sesja naukowa w 100-lecie relacji dyplomatycznych Stolica Apostolska-Polska

20 maja 2019 roku na Uniwersytecie Warszawskim odbyło się sympozjum naukowe poświęcone stuleciu przywrócenia relacji dyplomatycznych pomiędzy Stolicą Apostolską i Polską. W spotkaniu udział wzięli m.in. abp Paul Gallagher – Sekretarz Stolicy Apostolskiej ds. Relacji z Państwami, abp Salvatore Pennaccio – Nuncjusz Apostolski w Polsce, prof. Marcin Pałys – Rektor Uniwersytetu Warszawskiego, przedstawiciele korpusu dyplomatycznego, biskupi, profesorowie, naukowcy, studenci, klerycy oraz osoby życia konsekrowanego. Na miejscu byli obecni także nasi klerycy oraz z księdzem Wicerektorem dr Sławomirem Kielczykiem.

Sto lat stosunków dyplomatycznych

W roku 1919 Stolica Apostolska wznowiła stosunki dyplomatyczne z Polską. Ich oficjalne przywrócenie poprzedził przyjazd o rok wcześniej do Warszawy wizytatora apostolskiego – ks. Achillesa Rattiego. Jesienią 1918 r. – już po uzyskaniu przez Polskę niepodległości – wizytator Ratti nawiązał pierwsze kontakty dyplomatyczne z rządem polskim.

W kilka miesięcy później, 30 marca 1919 r. Stolica Apostolska w sposób formalny uznała istnienie państwa polskiego, a 6 czerwca 1919 r. prałat Ratti został mianowany Nuncjuszem Apostolskim w Polsce i podniesiony do godności arcybiskupa tytularnego. Listy uwierzytelniające złożył na ręce Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego 19 lipca. 28 października w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie w otoczeniu całego Episkopatu Polski, Achilles Ratti przyjął sakrę biskupią z rąk abp. Aleksandra Kakowskiego, metropolity warszawskiego.

Odpowiedzią ze strony polskiej na mianowanie nuncjusza w Warszawie było mianowanie 1 lipca 1919 r. posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy Stolicy Apostolskiej prof. Józefa Wierusza-Kowalskiego, wybitnego fizyka. Funkcję tę pełnił on do 30 sierpnia 1921 r. Jego następcą został Władysław Skrzyński (do 1937 r.), który był wiceministrem spraw zagranicznych w latach 1919-1920. 27 listopada 1924 r. poselstwo polskie przy Stolicy Apostolskiej zostało podniesione do rangi Ambasady I klasy.

Kolejnymi Nuncjuszami Apostolskimi w Polsce byli: abp Lorenzo Lauri (1921–1928), Francesco Marmaggi (1928–1936), abp Filippo Cortesi (1937–1939), abp Józef Kowalczyk (1991–2009), abp Celestino Migliore (2010–2016) i abp Salvatore Pennaccio (od 2016).

Z kolei ambasadorami RP przy Stolicy Apostolskiej, po amb. Skrzyńskim byli: Kazimierz Papée (1939–1978), Henryk Kupiszewski (1990–1994 ), Stefan Frankiewicz (1995–2001 ), Hanna Suchocka (2001–2013), Piotr Nowina-Konopka (2013–2016) i Janusz Kotański (od 2016).

Sesja naukowa

W ramach sesji naukowej odbyło się wystąpienie Sekretarza ds. Relacji z Państwami Stolicy Apostolskiej abp. Paula Gallaghera, w którym poruszona została tematyka misji arcybiskupa Achillesa Rattiego i dyplomacji papieskiej w Polsce i Europie. Ksiądz arcybiskup przypomniał osobę Achillesa Rattiego, przybliżył historię dyplomacji watykańskiej przed I wojną światową i w trakcie jej trwania, opowiedział o ogólnych aspektach stosunków między Kościołem katolickim a państwami, o dyplomacji watykańskiej w okresie powojennym oraz o stosunku między katolikami a państwowością.
Następnie prof. Marek Kornacki z Instytutu Historycznego Polskiej Akademii Nauk przybliżył relacje pomiędzy Stolicą Apostolską a Polską na przykładzie papieży Leona XIII i Piusa X.
O misji nuncjusza Achillesa Rattiego w Polsce opowiedział ks. prof. Stanisław Wilk SDB z Katolickiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Ostatnie wystąpienie dotyczące Kościoła i społeczeństwa polskiego wobec wyzwań odzyskanej niepodległości (1919 – 1939) wygłosił bp prof. Jan Kopiec z Uniwersytetu Opolskiego oraz ordynariusz gliwicki.
Spotkanie zakończył abp Salvatore Pennacchio – Nuncjusz Apostolski w Polsce.

Źródło: Katolicka Agencja Informacyjna

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się w mediach społecznościowych!