W sobotę, 25 lutego 2023 roku, Biskup Pomocniczy Diecezji Warszawsko-Praskiej Biskup Jacek Grzybowski udzielił posługi lektoratu siedmiu klerykom III roku oraz posługi akolitatu czterem klerykom IV roku. Uroczystość miała miejsce w kaplicy seminaryjnej.
Wśród kleryków i księży przełożonych, na uroczystości gościły rodziny kleryków przyjmujących posługi oraz zaprzyjaźnieni z nimi kapłani.
Podczas homilii Biskup Jacek przywołał postać Lewiego, która pojawiła się w jednym z czytań. Homileta starał się wyjaśnić, że podobnie jak Jezus przyjął na nowo Lewiego, traktowanego przez rodaków jako zdrajcę i wyzyskiwacza, do wspólnoty, dzięki czemu mógł na nowo obchodzić i świętować Szabat, tak samo nowi akolici, lektorzy, a w przyszłości kapłani mają włączać do wspólnoty tych, którzy poprzez historię swojego życia być może czują się z niej wykluczeni. Zwrócił również uwagę, aby w całości oddać się wykonywanym posługom i nie popaść w rutynę i pokusę bylejakości, ale podobnie jak Lewi, po spotkaniu Chrystusa, z pełną gorliwością służyć innym ludziom.
Następnie odbył się obrzęd udzielenia posług lektoratu i akolitatu. Historia obu tych posług sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Lektorat
Pierwsze wzmianki o lektorach pochodzą z roku 251. Znaleźć je można w liście papieża Korneliusza do Fabiusza, biskupa Antiochii. Święty papież wymienia w nim różne grupy duchownych wśród których znajdują się także lektorzy. Przed reformą papieża Pawła VI (1972 r.) lektorat był tzw. święceniami niższymi (obok ostiariatu, egzorcystatu i akolitatu), które przeznaczone tylko dla kleryków prowadziły ich do święceń prezbiteratu. Po reformie posługę lektoratu (także akolitatu) może przyjąć każdy wierzący mężczyzna.
Zadaniem lektorów jest m.in. czytanie lekcji z Pisma Świętego podczas Mszy świętej (z wyjątkiem Ewangelii) oraz wygłaszanie komentarzy liturgicznych. Lektor może także przewodniczyć nabożeństwom np. różaniec, majowe, czerwcowe oraz klerycy-lektorzy mogą m.in. błogosławić pokarmy w Wielką Sobotę.
Lektorzy są także wezwani m.in. do przygotowania wiernych do godnego przyjęcia sakramentów oraz do pomocy w przygotowaniu i prowadzeniu katechezy dorosłych.
Akolitat
Podobnie jak lektorat akolitat sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Jego zadania zmieniły się w roku 1972, kiedy to papież Paweł VI w swoim motu proprio Ministeria Quaedam dokonał reformy święceń niższych. Akolita jest sługą ołtarza. Do jego obowiązków należy m.in. pomoc w przyjmowaniu darów, przygotowywanie ołtarza do celebracji, rozdzielanie Komunii Świętej oraz puryfikacja (oczyszczanie) naczyń liturgicznych, jednak jego posługa rozciąga się nie tylko na czas Mszy świętej. Akolita może roznosić Najświętszą Eucharystię do chorych. Może także wystawić Najświętszy Sakrament do adoracji.
