Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

Rozpoczęta liturgią Wigilii Paschalnej Niedziela Zmartwychwstania jest zarazem ostatnim dniem Triduum Paschalnego i pierwszym dniem Pięćdziesiątnicy. Jej znaczenie doskonale oddają nazwy, nadawane przez licznych pisarzy chrześcijańskich. Dla przykładu święty Grzegorz z Nazjanzu nazywa Niedzielę Zmartwychwstania Dies dierum regina – królową dni i Sollemnitas sollemnitatum – uroczystością nad uroczystościami. W mszałach można znaleźć również inne określenia najważniejszej niedzieli roku takie jak: Vitae natalis aeternae – narodziny życia wiecznego, czy Conventio pacis – umowa pokoju.

Każde z tych określeń, wzajemnie się uzupełniających, wyraża inną prawdę o Niedzieli Zmartwychwstania. Sformułowania użyte przez świętego Grzegorza z Nazjanzu wyraźnie wskazują na wyjątkowy charakter tej niedzieli pośród innych niedziel roku. Z tego dnia wywodzi się „początek nowego stworzenia, którego pierwociną był uwielbiony Chrystus” (JPII Dies Domini24). W tym dniu ostatecznie ma swój początek cała wiara Kościoła, wyrażana w liturgii, sprawowanej każdego dnia we wszystkich stronach świata. Z tego dnia w końcu, wywodzi się nadzieja na codzienną obecność Boga, pozwalającą przemieniać życie.

Tytuł Vita natalis aeternae mówi o narodzinach życia wiecznego, które dzięki Misteriom Paschalnym wszyscy mamy w Chrystusie. To nowe życie, życie wieczne, objawi się w pełni na końcu czasów w przyjściu Tego, „który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.” (Flp 3,21)

Niedziela zmartwychwstania jako Conventio pacis jest wezwaniem dla chrześcijan do życia, w sposób szczególny według jednego z błogosławieństw, które wymienił Jezus w Kazaniu na górze: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.” (Mt 5,9).  Dlatego właśnie potrzeba, aby poprzez naśladowanie Jezusa Zmartwychwstałego, to znaczy kierowanie się wciąż świeżym tchnieniem miłości, być tym, który przyczynia się do budowy Królestwa Bożego na ziemi. Królestwo to jest przecież królestwem pokoju.

Jezus Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Okazujmy radość płynącą z tego wielkiego dnia, w którym ostatecznie została pokonana złość szatana i śmierć. Niech narodziny życia wiecznego napełniają nas nadzieją i pokojem, które będziemy odważnie nieść światu. Alleluja!

Podoba Ci się ten artykuł? Podziel się w mediach społecznościowych!