Diecezja warszawsko-praska ma sześciu nowych kapłanów. Klerykom szóstego roku diecezjalnego seminarium święceń udzielił biskup Romuald Kamiński. Uroczystość odbyła się w przedpołudnie pierwszej soboty czerwca w Konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na stołecznym Kamionku.
Pragnę wielką serdecznością ogarnąć najpierw te rodziny ziemskie, które przyprowadziły dzisiaj swoich synów, aby prosić o posłanie ich na drogi Pańskie. […] Możemy powiedzieć, że „to jest ten dzień, który dał nam Pan, weselmy się i radujmy” w naszej historii, jak to mówi nasz bp senior, ciągle młodej diecezji. To trzydzieste pierwsze święcenia kapłańskie i drugie tutaj, w tej świątyni – z tego samego powodu, co wcześniej – katedra jest w remoncie.
– powiedział rozpoczynając modlitwę pasterz diecezji warszawsko-praskiej.
Po wezwaniu kandydatów i wyrażeniu ich gotowości do przyjęcia święceń, a także zapewnieniu o dobrym przygotowaniu przez rektora seminarium, homilię wygłosił bp Romuald Kamiński, który mówił o najważniejszych cechach w życiu kapłana.
Potrzebna jest pokora. To słowo jest bardzo jednoznaczne. Trudno jest dziś być, w tym świecie, pokornym, bo to niepopularne, ale nie ma innej drogi. Jeśli ktoś poważnie chce iść i czynić wielkie sprawy Boże musi być człowiekiem pokornym i umiejącym słuchać. Po tym poznajemy ludzi pokornych, że umieją powstrzymać się od swojej gadatliwości, żeby ciągle byli na pierwszym miejscu i udowadniali swoją rację. Słuchać to wielka sprawa.
Bądźcie ubodzy. Wprawdzie jest to XXI wiek, ale to jest ogromna umiejętność i bardzo potrzebna, żeby umieć stanąć wbrew wszystkim zwyczajom, pragnieniom, dobrze widzianym sytuacjom i mieć w sobie taką moc i pokazać swoim życiem: środki ubogie są najlepsze dla duszpasterza. Myślę, że to są rzeczy zrozumiałe, że nie trzeba tutaj wykładu czynić, co to znaczy być człowiekiem, który apostołuje autentyczną pokorą i ubóstwem.
– Kapłan powinien służyć drugiemu człowiekowi całym sobą – podkreślił biskup diecezji warszawsko-praskiej.
Kilka dni temu, tutaj, w tej świątyni, zamykaliśmy na etapie diecezjalnym Synod o synodalności. Wy jesteście pierwszymi kapłanami, których te zadania będą szczególnie dotyczyć, zostajecie obdarzeni tymi powinnościami, a przesłanie jest proste: musicie sobie więcej niż inni uświadomić, że macie być pomocą na drogach drugiego człowieka. […] Być do dyspozycji drugiego człowieka, do którego zostaliście już posłani jako diakoni, ale za kilka dni będzie to obwieszczone w sposób bardzo praktyczny, konkretny. Oto młody kapłan zostaje posłany do takiej czy innej wspólnoty i nie ma innej możliwości – nie, że coś wam ofiaruję ze swojego czasu, ze swoich umiejętności, mądrości czy modlitwy – nie! Trzeba ofiarować wszystko – po to, żeby towarzyszyć innym na ich drogach, a te drogi mają się zakończyć najradośniejszym ze spotkań – z naszym Ojcem, który jest pełnią miłości i pełnią miłosierdzia. Miejcie w sobie bardzo wiele radości!Po homilii sześciu kandydatów złożyło przyrzeczenia i przyjęło święcenia.
Tekst za: https://diecezja.waw.pl/swiecenia-prezbiteratu-2022-2/
Zdjęcia: https://www.flickr.com/photos/diecezjawarszawskopraska/sets/72177720299566392/
