Różaniec

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Jan Chrzciciel nie chciał ochrzcić Chrystusa. Czuł się niegodny. Człowiek nawet najbardziej święty nie może pełnić tak wielkich dzieł. A jednak okazuje się, że Bóg sam wybiera swoje narzędzia. Nasza misja w Kościele, zadania, które Bóg daje nam do spełnienia, nie są nam dane dlatego, że jesteśmy świetni. Powołanie polega na byciu wybranym. Bóg sam wybiera. On sam wie dlaczego właśnie takiego kogoś wybrał. Bóg jest naszym światłem, a nie odwrotnie.

2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej

Wydaje się, że Chrystus nie interesuje się losem biednych weselników. „Czy to moja lub Twoja sprawa niewiasto?” Czy aby na pewno, ich los jest Mu obojętny. To tylko pozory. Robi tak dlatego, by nie być traktowanym jak magik. Pyta, czy rzeczywiście mi na Nim zależy, czy chcę za Nim iść. Dopiero wtedy, gdy zobaczy naszą wiarę, tak jak zobaczył wiarę Maryi, jest w stanie działać. Światło pojawia się, gdy człowiek uwierzy.

3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Po co Chrystus dokonuje cudów? Czy uzdrawia dlatego, by wzbudzić sensację, zdobyć rozgłos, by Go lubiano? Każdy cud, którego dokonał, ma nam uzmysłowić, kim On tak naprawdę jest. Cuda mają sprawić, że w końcu w Niego uwierzymy i nawrócimy się z naszych samolubnych dróg, że staniemy się Jego Królestwem.

4. Przemienienie na górze Tabor

Jezus ukazuje uczniom swoją Boską chwałę. Dlaczego? Chce ich zaszokować, zmusić do posłuszeństwa, zmanipulować wielkością? Okazuje się, że Tabor zdarzył się dlatego, by uczniowie mieli siłę przejść przez inną górę – Golgotę. By umieli wrócić do Tego, którego opuścili w najtrudniejszym momencie. By przypomnieli sobie, kim jest – Bogiem mocy i miłości. Tabor rozświetla ciemność Golgoty.

5. Ustanowienie Eucharystii

Kiedy znikają wszelkie światła. Kiedy wydaje się, że Kościół to tylko zbieranina małych i słabych ludzi, gdy zawodzi modlitwa, gdy nie widzimy sensu, zostaje jedno jedyne światło, które nigdy nie zgaśnie. Kawałek chleba, który jako jedyny tak naprawdę daje życie, podtrzymuje nadzieję, rozprasza ciemność, przywraca Kościołowi blask – Eucharystia, ta przedziwna obecność Chrystusa w naszej szarej, trudnej codzienności.

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Z chrztem Pana Jezusa związany jest nasz sakrament chrztu, podczas którego razem  z Jezusem zstępujemy do wody, by następnie razem z Nim wyjść odrodzonymi do nowego życia. „Poprzez chrzest bowiem mężczyzna i kobieta zostają definitywnie włączeni w Nowe i Wieczne Przymierze, w Przymierze oblubieńcze Chrystusa z Kościołem. Właśnie z racji tego niezniszczalnego włączenia, ta głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustanowiona przez Stwórcę, doznaje wywyższenia i włączenia w miłość oblubieńczą Chrystusa, zostaje wsparta i wzbogacona Jego mocą zbawczą. Na mocy sakramentalnego charakteru małżeństwa , wzajemny związek małżonków staje się tym bardziej nierozerwalny” Matko Boża, Królowo rodzin, módl się za nami!

2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej

Na prośbę Matki Pan Jezus uczynił pierwszy cud dla małżonków zakładających rodzinę. „Niechaj Niechaj Maryja Panna, tak jak jest Matką Kościoła, będzie również Matką << Kościoła Domowego>>, ażeby dzięki jej macierzyńskiej pomocy rodzina chrześcijańska mogła rzeczywiście stać się <<małym Kościołem>>, w którym będzie odzwierciedlać się i żyć tajemnica Kościoła Chrystusowego. Niech Ona, służebnica Pańska, będzie przykładem pokornego i wielkodusznego przyjęcia woli Bożej; niech Ona, Matka Bolesna u stóp Krzyża, łagodzi cierpienia i osusza zły tych, którzy cierpią z powodu trudności rodzinnych””. Matka Boża, Królowo rodzin, módl się za nami!

3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Każdy człowiek potrzebuje nawrócenia. „Także rodzina chrześcijańska nie zawsze trwa konsekwentnie w prawie łaski i świętości chrzcielnej, odnowionej w sakramencie małżeństwa. Skrucha i wzajemne przebaczenie w łonie rodziny chrześcijańskiej, znajdują szczególny wyraz sakramentalny w sakramencie pokuty chrześcijańskiej. Sprawowanie tego sakramentu nabiera szczególnego znaczenia dla życia rodzinnego: odkrycie w duchu wiary, tego że grzech nie tylko sprzeciwia się przymierza z Bogiem, ale i przymierzu małżeńskiemu oraz komunii rodzinnej, prowadzi małżonków i wszystkich członków rodziny do spotkania Boga, <<bogatego w miłosierdzie>>, który odbudowuje i udoskonala, przymierza małżeńskie i komunie rodzinną”. Matko Boża, Królowo rodzin, módl się za nami!

4. Przemienienie na górze Tabor

Przemienienie Pana Jezusa jest nadzieją naszej wewnętrznej, duchowej przemiany, która dokonuje się poprzez wytrwałe naśladowanie Chrystusa. „Potrzebne jest ciągłe nieustanne nawracanie, które wymaga wewnętrznego oderwania się od wszelkiego zła i przylgnięcia do dobra w jego pełni, a które w praktyce dokonuje się często etapami, prowadzącymi coraz dalej. Rozwija się w ten sposób proces dynamiczny, przebiegający powoli przez stopniowe włączania darów Bożych i wymagań Jego ostatecznej i najdoskonalszej miłości w całe życie osobiste i społeczne człowieka”,  w tym także rodzinne. Matko Boża, Królowo rodzin, módl się za nami!

5. Ustanowienie Eucharystii

W Eucharystii daje nam samego siebie. Jest ona „samym źródłem małżeństwa chrześcijańskiego. Ofiara bowiem uobecnia przymierze miłości Chrystusa z Kościołem, przypieczętowane Jego Krwią na krzyżu. W tej właśnie ofierze Nowego i Wiecznego przymierza małżonkowie chrześcijańscy znajdują korzenie, z których wyrasta, stale się odnawia i nieustannie ożywia ich przymierze małżeńskie. Jako uobecnienie ofiary miłości Chrystusa względem Kościoła, Eucharystia jest miłości. W darze eucharystycznym miłości rodzina chrześcijańska znajduje podstawę i ducha ożywiającego jej <<komunię>> i jej <<posłannictwo>>” Matko Boża, królowo rodzin, módl się za nami!

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Chrzest, dzięki któremu stajemy się dziećmi Boga, dziedzicami Jego królestwa, jest symbolem, uczestnictwem i kopia” śmierci Chrystusa. Także my – na nowo zrodzeni w świętym sakramencie chrztu – odpowiadajmy na łaskę naszego powołania, dążąc do naśladowania naszej Niepokalanej Matki i starając się nieustannie poznawać Boga, abyśmy zawsze, coraz lepiej Go poznając, służyli Mu i kochali Go.

2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej

Maryja nadal mi towarzyszy, troskliwie otaczając mnie swoją macierzyńską opieką… Ona opiekuje się mną z niezwykłą troską. Cóż uczyniłem, aby zasłużyć sobie na taką delikatność? Czuję się przytulony i przywiązany do Syna za pośrednictwem Matki…

3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Jezus powiedział: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18, 3). Lecz zanim On nauczał nas tego słowami, już sam wprowadzał to w życie czynami. Stał się dzieckiem i dał nam przykład tej prostoty, której później miał także uczyć słowami. Opróżnijmy nasze serce, trzymając z dala od niego wszelką ziemską roztropność. Starajmy się usilnie o to, aby zawsze mieć umysł czysty w działaniu, zawsze prostolinijny w ideach, zawsze święty w intencjach.

4. Przemienienie na górze Tabor

W tym świetle widzę, jak ten godny uwielbienia Pan zasługuje, by był kochany, i dusza czuje się coraz bardziej rozpalona miłością do Niego. Pozostań ze mną, Panie, bo koniecznie muszę mieć Cię przy sobie, abym o Tobie nie zapomniał. Pozostań ze mną, Panie, bo Tyś moim światłem i bez Ciebie jestem pogrążony w ciemnościach. Pozostań ze mną, Panie, i ukaż mi swoją wolę. Pozostań ze mną, Panie, bym mógł usłyszeć Twój głos i podążać za Tobą. Pozostań ze mną, Panie, jeśli chcesz, bym był Ci wierny.

5. Ustanowienie Eucharystii

Najświętsza Eucharystia jest największym z cudów; jest ostatecznym i największym dowodem miłości Jezusa do nas. On dokonał tego wszystkiego, aby dać nam pełne, bogate i doskonałe życie. Przyszedłem – mówi – aby ludzie mieli życie – a daje nam je rzeczywiście za pośrednictwem swego wcielenia – i mieli je w obfitości (por. J 10, 10). To właśnie daje nam każdego dnia jeszcze bardziej w Najświętszej Komunii.

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Jezus przyszedł – jak wyznaje w czasie chrztu – aby wypełnić sprawiedliwość. Nasze życie opiera się na wierze w sprawiedliwość Boga. Dlatego nie pokładajmy ufności w innych ani w sobie, bo będziemy rozczarowani. A uciekając się do Pana, zwycięsko wyjdziemy z wszelkich prób.

2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie

Miłość to czysta intencja i prostota. To czynienie czegoś ze względu na drugiego i dla jego dobra. Miłość bierze bliźniego w całej prawdzie, widząc jego błędy. Nie chce mu dogadzać, ale pragnie jego dobra, jego oczyszczenia z wad. Jest wspaniałomyślna, a zarazem silna.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

Nieraz przygotowanie do spotkania z Bogiem przez długi czas polega na stwarzaniu w sobie pustyni – pozbywaniu się złudzeń. Gdy stajemy na dnie pustyni swego serca, jesteśmy najbliżej Pana. Bo nie możemy Boga ściągnąć naszym wysiłkiem. Nasze uniżenie się przed Nim w prawdzie powoduje, że On wypełnia nas sobą.

4. Przemienienie na Górze Tabor 

Ciągle jesteśmy faryzeuszami, myśląc, że własnym wysiłkiem, siłą swojej woli uwolnimy się od grzechu, usprawiedliwimy się przed Bogiem. W gruncie rzeczy nie chcemy żadnej łaski od Pana Boga, chcemy Mu pokazać, na co nas stać. Dlatego ciągle doświadczamy swojej słabości.

5. Ustanowienie Eucharystii

W Eucharystii mamy przyjmować Chrystusa jako Zbawiciela, Lekarza naszej duszy. Nie jako Boga w niepojętym majestacie, siląc się na wzniosłe akty, ale, stając przed Nim w całej prawdzie, mamy ukazywać Mu swoją nędzę jak ów trędowaty z Ewangelii: „Panie, jeżeli chcesz, możesz mnie oczyścić”.

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Chrzest od Jana Chrzciciela był znakiem zmiany życia człowieka. Jezus przyjmuje ten chrzest, bo zamyka czas tzw. życia ukrytego, a rozpoczyna swoją publiczną działalność. Zaraz po chrzcie rozległ się głos z nieba: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3, 17)

Każdy, kto przyjmuje chrzest święty staje się nowym człowiekiem, umiłowanym dzieckiem Bożym, ma świadczyć swoim życiem o Miłości Ojca.

Chcę wypraszać łaskę wytrwania w dobrym dla wszystkich ochrzczonych.

2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie

Jezus wie jak wielkie zadanie ma spełnić na ziemi, ale nie są Mu obce problemy i sprawy dnia codziennego. Na słowa Matki wyzwala swą Boską moc, aby ulżyć ludzkim kłopotom.

Chrześcijanin widząc niebo jako swój cel ostateczny, miejsce, do którego dąży – nie może przechodzić obojętnie obok ludzkiej biedy i cierpienia.

pragnę zawsze odnajdywać Chrystusa w potrzebujących.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

Ludzkie serca były dla Jezusa miejscem istnienia Królestwa Bożego. Mówił: „Królestwo Boże w was jest” (Łk 17, 21). Ale te serca często upadały w grzechy, były zbyt słabe, aby udźwignąć tak wielki dar. Potrzebna im była łaska nawrócenia.

Nie inaczej jest dzisiaj. W kruchych naczyniach naszych dusz nosimy Boże Królestwo, nosimy samego Boga.

Panie! Pomóż głosić Twoje Słowa i powstać z upadków.

4. Przemienienie na Górze Tabor 

Uczniowie zachwyceni działalnością Jezusa nie przyjmują prawdy o mającym nadejść na ich Mistrza czasie cierpienia i męki, ale On chce ic do tego przygotować. Ukazuje im chwałę Swego Bóstwa, jakby chciał powiedzieć: „Przez cierpienie do chwały”

Ileż cierpienia w człowieczym losie?!

Przyjmę je, aby królować w chwale z Jezusem.

5. Ustanowienie Eucharystii

Miłość jest ponad wszystkim. Jezus wie o tym, dlatego chce pozostać z tymi, którzy Go ukochają, po wszystkie dni aż do skończenia świata. Wybiera pokorną służbę w BIAŁYM KAWAŁKU CHLEBA.

Jest z nami na wyciągnięcie dłoni, w każdej Mszy świętej, może Go przyjąć każdy, kto kocha!

Boże, choć Cię nie pojmuje, jednak nad wszystko miłuję!

(Rozważania Sł. Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego)

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Odkupiłeś, Chryste, moją duszę i ciało, całą ludzkość i poszczególne narody, ale przede wszystkim Bóg odkupił mnie, konkretnego człowieka. (…) A więc to wszystko, co miłość Boża rozlała po całym świecie, w jakiś szczególny sposób koncentruje się ostatecznie we mnie.

2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie

Chrystus i Maryja zawsze działają razem w Kościele Bożym. Wystarczy, że Maryja dostrzega jakiś brak czy ludzką niedolę, zaczyna szeptać o niej swojemu Synowi, który – widząc ufność Matki ku sobie – działa, choćby jeszcze nie nadeszła „godzina Jego”.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

„Wstanę i pójdę do Ojca”. Nie zdołasz, Ojcze, wyrzec się Twego dzieła i Twego ojcostwa. Nie jestem wszechmocny, bym zdołał zniweczyć w sobie Twoje ojcostwo. Weźmiesz mnie w ramiona, jak dobry Samarytanin, opatrzysz rany moje, wlejesz w nie oliwę pokoju i powiesz: Żyj! Bo Ty nie chcesz śmierci. Jesteś „Bogiem żywych, a nie umarłych”.

4. Przemienienie na Górze Tabor 

Trzeba było wyjątkowego powodu, aby Chrystus pokazał się inny niż zazwyczaj. Dobrze się znał na ludziach! Jak dobrze wiedział, że kochani ludzie, świadkowie Jego codziennego życia, świętości, cudów, nauki, w momencie próby tak łatwo i szybko zapomną o wszystkim i odejdą.

5. Ustanowienie Eucharystii

Eucharystia rodzi nowy rodzaj ludzki. Jest kolebką nowej ludzkości – ciężarnej Bogiem; ludzkości rodzącej Boga światu, roznoszącej Boże Ciało do wszystkich zakątków życia, wnoszącej Boże życie do wszystkich grobów. Dlatego Eucharystia jest zmartwychwstaniem, bo ona nieustannie kiełkuje w duszach ludzkich nowym życiem, które odwala i rozsadza zmurszałe kamienie zamierającego świata.

Rozważania:

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Przez chrzest staliśmy się prawdziwie niewolnikami Jezusa Chrystusa, którzy mają żyć, pracować i umierać po to, aby rodzić owoc Bogu-Człowiekowi, by Go wielbić w naszym ciele i pozwolić Mu panować w naszej duszy. Jezus Chrystus to wszystko czego powinniście pragnąć. On jest tą jedyną pełnią, dla której powinniście sprzedać wszystko, co posiadacie. Pragnijcie jej.

2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie

Bóg tylko Maryi oddał klucz do piwnic do stałego wina Bożej miłości. Maryja oczyszcza nasze dobre uczynki z wszelkiej zmazy miłości własnej i z niedostrzegalnego przywiązania do stworzeń. Uszlachetnia je i przedstawia Jezusowi. Mamy Orędowniczkę tak możną, że Bóg nigdy niczego jej nie odmawia.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

Proszę Cię, Panie, o kapłanów wolnych Twoją wolnością, niczym nie związanych, bez rodzin według ciała, bez dóbr, bez trosk. Ludzi Twemu sercu bliskich, bez własnej woli, aby całkowicie Twoją wolę wypełniali. Ludzi gotowych Ciebie słuchać, prawdziwe dzieci Maryi.

4. Przemienienie na Górze Tabor 

Aby osiągnąć doskonałość, by się wyzwolić z niewoli własnego „ja”, trzeba z pomocą Ducha Świętego poznać naszą skażoną naturę i codziennie obumierać dla siebie, to znaczy trzymać na uwięzi władze duszy i zmysły ciała. Jeśli najświętsze praktyki religijne nie doprowadzą nas do tej śmierci tak koniecznej i życiodajnej, nie przyniesiemy owocu.

5. Ustanowienie Eucharystii

Mądrość przedwieczna nie chce trwać zewnętrznie wobec człowieka; skrywa się pod postacią maleńkiego kawałka chleba, ażeby wniknąć aż do jego serca, aby się nim rozkoszować. O Bożę, szafujący sobą z powodu pragnienia, które żywisz wobec człowieka, bądź uwielbiony.

Rozważania:

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Przez całe życie mógłbyś być tylko zwyczajnym człowiekiem, jednym z wielu, takim, jakich tysiące spotykasz na ulicy. I może nikt z tych przechodzących nie zwróciłby na ciebie uwagi.

A Bóg zaproponował ci coś niezwykłego. A Bóg zaproponował, żebyś stał się Dzieckiem Bożym. Nic wspanialszego nie mogło cię spotkać.

2. Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie

 Wielkość człowieka wcale nie polega na tym, że potrafi myśleć o sobie, że potrafi się dobrze zabezpieczyć, że doskonale dba o codzienne sprawy. Wielkość człowieka polega na tym, że jest obecny w życiu innych ludzi, że razem z nimi przeżywa radości i kłopoty.

Właśnie coś takiego czynił Chrystus na weselu w Kanie.       

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

 Uczeń, który zamyka oczy i uszy, nigdy niczego się nie nauczy. Zawsze pozostanie tylko nieobsianym polem, czy nieoszlifowanym diamentem. Ratunkiem jest otwarcie się na wiedzę, a w życiu duchowym na Boże Słowo płynące z Ewangelii.

4. Przemienienie na Górze Tabor 

Fizyczne zmiany następują samorzutnie, zazwyczaj niezauważalnie. Dzieci nie mają pojęcia, kiedy rosną, kiedy ich ulubione niegdyś ubrania nagle stają się zbyt małe.

Duchowe zaś zmiany dokonują się zupełnie inaczej – w sposób świadomy. Wymagają chęci, czasu, wysiłku, konsekwencji i uporu. Tak jak wchodzenie na szczyt, ku spotkaniu z Bogiem.

5. Ustanowienie Eucharystii

Chleb kupiony w sklepie uśmierza głód. Jednakże sytość nie trwa długo. Uczucie głód, co jakiś czas powraca, a człowiek nie jest w stanie go zaspokoić. Jednak, jak mówi Chrystus: „Nie samym chlebem żyje człowiek”. To On, Chrystus może nasycić nas swoim Ciałem do końca i na zawsze.

Rozważania:

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego.  A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»    (Mt 3, 13-17)

2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej

Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie» (J 2, 1-5)

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» (Mk 1, 12-15)

4. Przemienienie Pana Jezusa na górze Tabor

W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» (Łk 9, 28-35)

5. Ustanowienie Eucharystii

A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. (Mt 26, 26-28)

Rozważania:

1. Chrzest Jezusa w Jordanie

Wierni, patrząc na swego pasterza, chcą zobaczyć Chrystusa, który jest miłosierny naucza i prowadzi do Ojca. Dziękujemy Ci, Panie, za każdego kapłana, przez którego udzieliłeś nam sakramentalnych darów. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.

2. Cud na weselu w Kanie Galilejskiej

Kapłan na wzór Maryi jest zatroskany o wspólnotę i nie przestaje powtarzać: „Uczyńcie wszystko, cokolwiek powie wam Jezus”. Dziękujemy Ci, Panie, za troskę każdego kapłana o powierzoną mu owczarnię. Niech zaowocuje ona przemianą wielu ludzkich serc. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Kapłan ma być wyraźnym światłem i czytelnym drogowskazem kierującym ku Bogu. Ma być tym, który pierwszy uwierzy, przyjmie Ewangelię do serca i z wiarą będzie ja głosił. Dziękujemy Ci, Panie, za świadectwo życia każdego kapłana. Niech będzie dla nas wzorem, jak żyć według wskazań Dobrej Nowiny. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.

4. Przemienienie na górze Tabor

„To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie”. Przeżycie Boskiej chwały Chrystusa uszczęśliwiało uczniów. Pragnęli tam pozostać jak najdłużej, aby napełniać swoje serca Jego obecnością. Dziękujemy Ci, Panie, za świętych kapłanów. Niech ich przykład będzie zachętą by zawsze trwać przy Chrystusie. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.

5. Ustanowienie Eucharystii

Eucharystia to sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości z Bogiem, to uczta Paschalna, w której spożywamy Chrystusa, w której nasza dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały. Nie ma Eucharystii tam, gdzie nie ma kapłana. Dziękujemy Ci, Panie, że zostałeś z nami w darze Eucharystii i za to, że nieustannie powołujesz ludzi pragnących wiernie służyć Tobie. Jezu, uczyń serca nasze według Serca Twego.

Rozważania:

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy. W ten sposób szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.

2. Cud w Kanie Galilejskiej

Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Nie za wymyślonymi bowiem mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale [nauczaliśmy] jako naoczni świadkowie Jego wielkości.

4. Przemienienie na Górze Tabor

Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej.

5. Ustanowienie Eucharystii

Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy – bo niektórzy są przekonani, że Pan zwleka – ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia.