Uroczystość zgromadziła w murach Katedry licznych gości neoprezbiterów, tj. znajomych kapłanów, rodziny i przyjaciół. Swoją obecność zaznaczyło również wielu profesorów naszego seminarium, na czele z ks. bp Markiem Solarczykiem, którzy przez ostatnie kilka lat wraz przełożonymi seminaryjnymi pomagali przyszłym kapłanom dojrzewać , poznawać i kochać Boga i ludzi.
Sama liturgia, a szczególnie sam obrzęd świeceń, jak zawsze dostarczył wiele emocji i wzruszeń. Gdzieniegdzie widać było na twarzach łzy, które dla wielu mogą być świadectwem, jak piękny i ważny był to moment w ich życiu rodzinnym i duchowym.
W okolicznościowej homilii abp Hoser przypomniał kandydatom, że od tej pory będą użyczać Jezusowi swojej osoby, zdolności, wysiłku. To On będzie się nimi posługiwał, aby pomóc ludziom, przez ich cierpienie, obecność, dobre słowo. Kaznodzieja przywołując moment modlitwy Jezusa w Ogrójcu, przypomniał słowa: „Czuwajcie i módlcie się, byście nie ulegli pokusie”. Do tego właśnie zachęcał kandydatów, by obojętnie w jakich warunkach i okolicznościach przyjdzie im funkcjonować, nigdy nie zdecydowali się na dezercję, tak jak apostołowie w zetknięciu ze zgorszeniem krzyża. Zaś bez modlitwy i cierpienia, kapłan nie zachowa pasterskiej wrażliwości. Mówił także, iż dojrzały kapłan nie dzieli, lecz raczej gromadzi Lud Boży.
Po homilii miał miejsce właściwy rytuał święceń, czyli modlitwa zgromadzonych kapłanów ,przez nałożenia rąk, nad kandydatami, Litania do Wszystkich Świętych, a także namaszczenie dłoni kandydatów. Po tym nastąpił obrzęd ubrania nowych Księzy w ornat i przywitanie ich przez już wyświęconych kapłanów.
Po liturgii nowo wyświeceni księża wraz ze swymi najbliższymi, profesorami, udali się na uroczysty obiad z naszym biskupem Henrykiem do naszego seminarium.
Prosimy o modlitwę za nowych kapłanów naszej diecezji, których już niedługo zobaczymy w naszych parafiach na terenie diecezji.
