W poniedziałek, 23 listopada 2020 roku, biskup Romuald Kamiński, ordynariusz naszej diecezji przewodniczył wspólnotowej Mszy świętej w języku łacińskim. Wszystkie pieśni i części stałe zostały zaśpiewane przez scholę seminaryjną również po łacinie. Wśród nich był także śpiew Dies irae.
Tradycją naszego Seminarium są łacińskie poniedziałki. Zarówno modlitwy w kaplicy (np. Anioł Pański połączony z rachunkiem sumienia), modlitwy przed i po posiłkach, jak i Msza święta są sprawowane w oficjalnym języku Kościoła. W tym dniu modlimy się szczególnie w intencji wszystkich dobroczyńców naszego Seminarium, dziękując za ich ofiarność oraz prosząc dla nich o wszelkie potrzebne łaski.
Ksiądz Biskup w homilii nawiązał do psalmu responsoryjnego, którego refren brzmiał: Diligam Te, Domine, fortitudo mea (tzn. Miłuję Cię, Panie, mocy moja). Mówił, że zarówno klerycy, jak i kapłani mają za zadanie odkrywać wciąż na nowo wartość adoracji, bo właśnie w niej można nie tylko spotkać się z prawdziwą miłością Boga, ale też samemu uczyć się wyrażać miłość do Niego. Podkreślił, że dzięki adoracji kapłan zachowuje swoją tożsamość.
Pasterz diecezji, odnosząc się do obecnej sytuacji w Polsce i na świecie, zachęcał, aby kierować się perspektywą Boga i życzył wytrwałości, by za kilka lat wszyscy klerycy mogli podjąć pracę w diecezji, w której wciąż przybywa mieszkańców, a jest niewielu kapłanów.
Podczas poniedziałkowej Mszy świętej schola seminaryjna wykonała m.in. podczas procesji wejścia śpiew Dies irae, który w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego jest sekwencją przewidzianą na liturgie żałobne, a w zwyczajnej formie występuje m.in. w ostatnim tygodniu roku liturgicznego jako hymn brewiarzowy. Sekwencja ta w tradycyjnej liturgii jest jedną z kilku śpiewanych przed aklamacją Alleluja (obok wielkanocnego Victimae Paschali laudes, Veni, Sancte Spiritus na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Lauda, Sion, Salvatorem na Boże Ciało czy Stabat Mater na dzień Matki Bożej Bolesnej).
