10 czerwca 2019 roku, w liturgiczne święto NMP Matki Kościoła w naszej wspólnocie seminaryjnej celebrowaliśmy 30-tą rocznicę święceń kapłańskich Księdza Rektora Krzysztofa Warchałowskiego (20 maja 1989 roku). Wspólnotowej Mszy świętej przewodniczył Biskup Romuald Kamiński – Ordynariusz naszej Diecezji.
Dzisiejsze forum było także okazją okazja do spotkania kleryków z księżmi proboszczami parafii praktyk akolickich i diakońskich.
A tak brzmiały życzenia złożone przez Seniora kleryków:
Drogi Księże Rektorze!
30-lecie kapłaństwa to piękny czas świętowania uczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa. W Starym Testamencie, według księgi Liczb, kapłani służyli w Przybytku przez 25 lat swojego życia, a czynili to według ściśle określonych przepisów; Jednakże w Nowym Testamencie nie obowiązuje już określony czas służby ani literalne rozumienie prawa, bo jedyną miarą miłości kapłańskiej jest miłość bez miary.
Jesteśmy wdzięczni Księdzu Rektorowi za doświadczenie ojcowskiej miłości, za indywidualne rozmowy, w których mogliśmy doświadczyć zrozumienia i troski, za mówienie o sprawach niewygodnych i trudnych z łagodnością i stanowczością, za uprzejmość i klasę w codziennym funkcjonowaniu oraz za uczenie nas kultury osobistej słowem i przykładem. Chciałbym zauważyć, że młode pokolenie kapłanów – obecni neoprezbiterzy są pierwszym rocznikiem, który Ksiądz Rektor prowadził od samego początku przez wszystkie lata ich formacji seminaryjnej otaczając troską o właściwe ukształtowanie kapłańskich umysłów i sumień.
Dzisiaj wspominamy także wakacyjny dzień imienin Księdza Rektora. Święty Krzysztof jest tym, który niesie Chrystusa – ma Go zawsze przy sobie, prowadzi bezpiecznie po drogach do Niego i daje Go innym. Dlatego życzymy Księdzu rektorowi spełniania powołania kapłańskiego i powołania św. Krzysztofa. Oby każdy dzień każdy trud był wpisany w ofiarną miłość zanoszenia Chrystusa wszystkim ludziom. Życzymy Księdzu rektorowi wsparcia i opieki św. Krzysztofa i Maryi- Matki Bożej Zwycięskiej- Matki Kościoła, oby prowadzili Księdza bezpiecznie po wszystkich drogach kapłańskiego życia.
Szczęść Boże!
