Sierpień jest nie tylko miesiącem wyjazdów na wakacyjny odpoczynek, ale jest to również czas, w którym na wielu polskich drogach możemy ujrzeć tysiące pielgrzymów zmierzających do tronu Matki Bożej na Jasnej Górze, czy do innych sanktuariów maryjnych.
Tradycja pielgrzymowania do miejsc świętych istnieje od początków chrześcijaństwa. W naszym kraju historia pieszego pielgrzymowania rozpoczęła się z początkiem kultu Matki Bożej w Jej Cudownym Wizerunku, który mieści się w klasztorze ojców paulinów na Jasnej Górze. Pielgrzymka jest czasem zadośćuczynienia Panu Bogu za popełnione grzechy. Często jest również motywem błagalnym, gdzie pielgrzymi przez kilka dni wędrówki niosą intencje swoje i bliskich osób przed obraz Matki Bożej, aby Ta wstawiła się za nimi u Boga.
Pielgrzymka to wyjątkowy czas „rekolekcji w drodze” – stałej modlitwy, codziennej Eucharystii w miejscach postojowych, słuchania konferencji, a także wychwalania Pana Boga i Matki Bożej w pieśniach i piosenkach. Niewątpliwie pielgrzymka jest również czasem nawiązywania kontaktów, budowania wspólnoty, okazją do pomocy bliźniemu w trudnościach napotkanych w czasie drogi.
Z końcem lipca i początkiem sierpnia z wielu miast wyruszają pielgrzymki piesze, w ostatnich latach popularną formą stały się również pielgrzymki rowerowe, czy na rolkach. Wśród grup pielgrzymkowych odnajdziemy pielgrzymki młodzieżowe, rodzin, niepełnosprawnych, czy pielgrzymki grup zawodowych – strażaków, pielęgniarek, żołnierzy, parlamentarzystów, czy żeglarzy.
Kleryków naszego seminarium możemy spotkać w wielu warszawskich pielgrzymkach, szczególnie diecezjalnej Pieszej Praskiej Pielgrzymce Rodzin, w której klerycy pomagają duszpasterzom prowadzącym grupy, czy angażują się w służbie medycznej lub jako kwatermistrze. Spotkamy ich również w Warszawskiej Pielgrzymce Pieszej, Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymce Metropolitalnej lub innych pielgrzymkach wychodzących z Warszawy do tronu Maryi.