Podczas homilii, wygłoszonej przez pierwszego biskupa diecezji warszawsko – praskiej, Kazimierza Romaniuka, została nam przypomniana historia jej tworzenia i trudności w organizacji struktur. Jak wspomniał biskup Romaniuk, obecna katedra była w bardzo słabym stanie. Papież Jan Paweł II oddelegował do nowopowstającej diecezji trzech biskupów: Kazimierza Romaniuka, Stanisława Kędziorę i Zbigniewa Kraszewskiego, resztę współpracowników należało sobie znaleźć spośród księży byłej ogromnej Archidiecezji Warszawskiej.
Biskup emeryt z lekkim wzruszeniem opowiadał o etapach formowania diecezji, o inwestycjach, które zostały zainicjowane (w tym miejscu wspomnieć choćby należy o naszym seminarium na Tarchominie i Domu Księży Emerytów w Otwocku). Wspomniał również o trudnościach, które się pojawiały, ale równocześnie o wielkiej pomocy Boga, który niejednokrotnie dawał wyraz swojej troski o to dzieło.
Na koniec Mszy świętej odśpiewano uroczyste Te Deum, następnie ks. abp Henryk Hoser dokonał aktu zawierzenia całej naszej diecezji Bożemu Miłosierdziu.
Warto wspomnieć, że diecezja warszawsko – praska powstała 25 marca 1992r. z postanowienia Jana Pawła II. Została wydzielona z terenu archidiecezji warszawskiej i diecezji płockiej. Liczy ok. 1,5 mln wiernych. Pierwszym biskupem ordynariuszem był ks. bp Kazimierz Romaniuk, od 2004 roku funkcję te pełnił ks. abp Sławoj Leszek Głódź, zaś od 2008 roku diecezji pasterzuje pallotyn, ks. abp Henryk Hoser. Biskupem pomocniczym jest nasz diecezjanin, ks. bp Marek Solarczyk.